Er is ook onafhankelijke procesregie nodig vanuit de zorg- en veiligheidshuizen (ZVH). Het ZVH is van alle partners. De procesregisseur is voorzitter van de casustafel. Die zorgt ervoor dat ketenpartners tot echte samenwerking kunnen komen. Dat gaat veel verder dan wat acties op elkaar afstemmen. Het is echt een vak om te zorgen dat er ruimte is om tot een gedegen probleemanalyse te komen en in scenario's te denken. Wat doen we als het verkeerd gaat? En ook wat doen we als het goed gaat?

Ten derde is het belangrijk om rust te creëren. Willem krijgt pas rust als hij een dak boven zijn hoofd heeft, een inkomen en een dagbesteding. Dan pas is er ruimte voor behandeling. De gemeente organiseert deze voorzieningen. Mensen als Willem hebben vaak op veel leefgebieden voorzieningen van een gemeente nodig. De gemeente kent het gedrag van Willem ook. Het is belangrijk dat er vanuit de gemeente ook begrip komt voor Willem als mens. En dat er op korte termijn een integraal aanbod beschikbaar is. In de levensloopaanpak maken we hierover afspraken met gemeenten.

Willem heeft contact met een gemeentelijk casusregisseur die hem helpt. Zo zorgen we dat Willem niet allemaal loketten langs hoeft (id-bewijs, bijstandsuitkering, bijzondere bijstand, schuldhulp, wmo-arrangement, beschermd-wonen-beschikking). Maar dat hij in één keer wordt geholpen.

Een essentieel onderdeel van de Levensloopaanpak is de continuïteit van zorg vanuit de forensische zorgaanbieder. In de Levensloopaanpak noemen we dit de Levensloopaanbieder. Deze blijft langdurig bij Willem betrokken. Ook als hij onverhoopt weer in de gevangenis terecht komt. Zo zien we op tijd de signalen die vertellen dat het weer minder goed gaat met Willem. En zorgen we dat hij niet weer de fout in gaat.

De Levensloopaanbieder kan snel klinisch opschalen. Als dat nodig is tot een beveiligd bed. Hiervoor houdt hij contact met de partners die betrokken zijn bij Willem. Hij is beschikbaar voor advies, tips in bejegening en ondersteuning. De levensloopaanbieder blijft betrokken tijdens alle levensfases.

Willem is een man van 30 jaar. Hij had voor de tweede keer een ISD-maatregel (Maatregel Inrichting Stelselmatige Daders). Hij mag binnenkort naar buiten maar er is nog niets voor hem geregeld. Terwijl de penitentiaire inrichting wel een veiligheidsrisico ziet. Willem heeft een behoorlijke historie in de criminaliteit.

Het Zorg- en Veiligheidshuis organiseert een casusoverleg met alle relevante partners: penitentiaire inrichting, gemeente, politie, reclassering en Fivoor. Maar iedereen is door al het gedoe met Willem eigenlijk wel klaar met hem. De gemeente wil hem geen uitkering geven omdat hij die toch aan drugs uitgeeft. Partners zijn vooral op zoek naar een verplicht kader om hem van de straat af te krijgen: hoe kunnen we opbouwen naar weer een ISD-maatregel?

Het begint allemaal met hoe wij als professionals kijken naar Willem. Je kunt hem zien als een overlastgevende, agressieve, verslaafde en gevaarlijke man. Het verschil maken we als we kijken naar Willem als mens.

Luister mee naar wat de procesregisseur van het Zorg- en Veiligheidshuis daarover zegt.